11 listopada 2013 roku w Borowiu odbyły się obchody Święta Niepodległości. Uroczystość rozpoczęła się mszą św. o godz. 10⁰⁰ odprawioną przez Proboszcza Parafii Borowie ks. Dariusza Parafiniuka w intencji Ojczyzny. W mszy świętej uczestniczyli Poseł na Sejm RP Grzegorz Woźniak, Wójt Gminy Borowie Wiesław Gąska, Przewodnicząca Rady Gminy Borowie Alicja Szaniawska, Wiceprzewodnicząca Rady Gminy Marzena Nowak, Sekretarz Gminy Borowie Marta Serzysko, Poczty Sztandarowe Publicznego Gimnazjum im. Aleksandra Sasimowskiego w Borowiu, Publicznej Szkoły Podstawowej im. Aleksandra Sasimowskiego w Borowiu, Publicznego Gimnazjum im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Głoskowie, Publicznej Szkoły Podstawowej im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Głoskowie oraz Poczty Sztandarowe OSP w Borowiu, OSP w Głoskowie, OSP w Chrominie, OSP w Iwowem, OSP w Lalinach, dyrektorzy szkół z terenu gminy Borowie, dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury w Borowiu Katarzyna Iwaniec i Kierownik SP ZOZ Edward Dąbrowski oraz zespoły ludowe i mieszkańcy.

       Bezpośrednio po mszy św. w Kościele wystąpił chór szkolny „Orchidea” z Zespołu Oświatowego w Borowiu przedstawiając specjalnie przygotowany na tę uroczystość program artystyczny. Następnie wszyscy uczestnicy uroczystości przeszli pod figurę Serca Pana Jezusa oraz specjalnie na ten czas przygotowany postument Józefa Piłsudskiego. Wójt Gminy Wiesław Gąska skierował do uczestników następujące słowa:

      Szanowni Państwo,
      95 lat temu, 11 listopada 1918 roku, po 123 latach zaborów dokonanych przez Austrię, Prusy i Rosję, Polska odzyskuje niepodległość. Państwo polskie ponownie pojawia się na mapach Europy i Świata. 11. listopada 1918 roku był nie tyle datą odzyskania niepodległości, co przede wszystkim dniem odrodzenia się ducha narodowego. Przed Polską otworzyła się dziejowa szansa odbudowania silnego państwa liczącego się w Europie. Droga do niepodległości jednak była długa, prowadziła przez powstania narodowe oraz zmagania polaków na różnych frontach. Legionista a zarazem poeta Edward Słoński pisał „Bo wciąż na jawie widzę i co noc mi się śni, że ta co nie zginęła wyrośnie z naszej krwi”. Konfederaci barscy deklarowali zaś „Przed obcą władzą nie skłonimy szyi”; „Jeszcze Polska nie umarła …” śpiewali żołnierze Dąbrowskiego. Przez ponad 120 lat wierzono, że „Ta co nie zginęła wyrośnie z naszej krwi”. To był testament przekazywany z pokolenia na pokolenie, tego uczyła swoje dzieci każda matka. Groby żołnierskie i powstańcze, groby rozrzucone po całej naszej Rzeczpospolitej są cichymi pomnikami tych marzeń i starań. W końcu jednak pojawiła się szansa na niepodległość, 11 listopada 1918 roku Niemcy podpisały rozejm z aliantami, co doprowadziło do zakończenia I Wojny Światowej. W tym samym dniu Rada Regencyjna złożona z dwóch byłych polskich zaborców – Austrii i Niemiec, przekazała naczelne dowództwo wojsk polskich Józefowi Piłsudskiemu, który dzień wcześniej powrócił do Warszawy z więzienia w Magdeburgu. Piłsudski, jako przywódca tworzącego się państwa polskiego prowadził rozmowy z Centralną Radą Żołnierską. W wyniku negocjacji wojska niemieckie podjęły decyzję o wycofaniu się z Królestwa Polskiego. 16 listopada Józef Piłsudski wystosował depeszę do państw Ententy, w której poinformował o powstaniu niepodległego państwa polskiego obejmującego wszystkie wyzwolone ziemie. 18 listopada Józef Piłsudski powołał rząd, którego premierem został Jędrzej Moraczewski. Cztery dni później, 22 listopada 1918 roku Piłsudski został Tymczasowym Naczelnikiem Państwa, aby sprawować władzę do czasu zebrania się Sejmu Ustawodawczego. Dziś wiemy, że Naczelnikiem Państwa Polskiego był do 21 grudnia 1922 roku. Przez całe dwudziestolecie międzywojenne toczyły się spory o datę odrodzenia państwa polskiego, a 11 listopada nie od razu stał się świętem państwowym, bo ustanowiono go dopiero w kwietniu 1937 roku. Przed II wojną światową święto obchodzono tylko dwa razy w 1937 i 1938 roku. W roku 1945 świętem narodowym ówczesna władza państwowa uczyniła dzień 22 lipca - przyjmując datę podpisania Manifestu PKWN, jako Narodowe Święto Odrodzenia Polski. Święto niepodległości 11 listopada zostało zakazane. Jakiekolwiek próby kultywowania obchodów groziły surowymi sankcjami ze strony władz. Narodowe Święto Niepodległości obchodzone 11 listopada przywrócono, ustawą Sejmu R.P. w 1989 roku i jest najważniejszym Świętem narodowym Polski. Rocznicowe uroczystości mają miejsce w wielu polskich miastach i wioskach a także poza granicami Polski. Jednak największe obchody z udziałem najwyższych władz państwowych odbywają się w Warszawie na placu Józefa Piłsudskiego, przed Grobem Nieznanego Żołnierza. Szanowni Państwo, Właśnie w takim dniu jak dzisiejszy zastanawiamy się nad znaczeniem patriotyzmu w naszym życiu, i musimy stwierdzić, że dziś niemodne są słowa – Ojczyzna i patriotyzm. Flagi biało-czerwone częściej zdobią stadiony sportowe niż okna na ulicach miast i wsi w święta państwowe. Warto więc, przynajmniej dziś, w Święto Niepodległości, przypominać co jest fundamentem wolnej Rzeczpospolitej. W ten dzień, hołd składając bohaterom, świadomi obowiązków wobec przeszłych pokoleń, powinniśmy z pamięci zbiorowej stworzyć wskazanie przyszłości. Zbyt wielką wartość ma nasza Ojczyzna, „Ta co nie zginęła” zbyt wiele krwi przelano, byśmy dziś lekceważyli nasze obywatelskie wobec niej obowiązki. Pierwszy zaś z nich, i najważniejszy, to wychowanie kolejnych pokoleń w duchu miłości i patriotyzmu. W poszukiwaniu odpowiedzi jakże pomocna staje się nam modlitwa ks. Piotra Skargi – „ Wszechmogący, Wieczny Boże, spuść nam szeroką i głęboką miłość ku braciom i najmilszej matce, - Ojczyźnie naszej, byśmy jej i ludowi Twemu, swoich pożytków zapomniawszy, mogli służyć uczciwie”. Istotnym znaczeniem w rozwoju każdego narodu jest język ojczysty, pamięć historyczna o dziejach własnego narodu, pamięć o jego dniach wielkiej chwały. Musimy pamiętać, że na odrodzenie niepodległej Polski poza wspomnianymi, przełomowymi wydarzeniami historycznymi, wpływ miały dwa zasadnicze zjawiska: głęboki patriotyzm narodu polskiego i przywiązanie do jego kościoła, rozwijane, pogłębiane i przekazywane z pokolenia na pokolenie przez 123 lata niewoli. Patriotyzm, jako umiłowanie ojczyzny wyrażające się w kultywowaniu języka, tradycji i kultury oraz wiary. Właśnie patriotyzm i przekonanie, że Polska powstanie, towarzyszyły żołnierzom polskich legionów Napoleona, powstańcom listopadowym i styczniowym. To właśnie patriotyzm inspirował działalność dyplomatyczną na emigracji polskich intelektualistów, skupionych wokół księcia Adama Czartoryskiego w Paryżu i Romana Dmowskiego w Szwajcarii. To patriotyzm rozpalał talent muzyczny Ignacego Paderewskiego i jego ogromny wkład w prezentowanie wobec rządów alianckich sprawy polskiej w Europie i w Ameryce. To patriotyzm nakazał żołnierzom Józefa Piłsudskiego odmówić złożenia przysięgi na wierność obcemu mocarstwu. Chopin, Mickiewicz, Słowacki i Norwid a także Sienkiewicz wyrażali patriotyzm poprzez swoją wspaniałą twórczość. Polski chłop manifestował patriotyzm poprzez trwanie na swojej ziemi i obecność w polskim kościele. Kościół bowiem był jedyną instytucjonalną ostoją polskości przez długie lata niewoli, podtrzymywał ducha wiary, nadziei i modlitwy o Polskę wolną i niepodległą. Księża nauczający języka polskiego, zachowując polską tradycję, kulturę i wiarę, i przekazujący te wartości kolejnym pokoleniom w znacznym stopniu przyczynili się do obrony narodu przed rusyfikacją i germanizacją. Wszyscy działali na rzecz odrodzenia Rzeczpospolitej. Szanowni Państwo, Budując nasz współczesny patriotyzm, uczestniczymy dzisiaj w obchodach 95 rocznicy niepodległości, które stają się żywą lekcją historii. Święto Narodowe, dzień zadumy i refleksji nad wydarzeniami z przeszłości, a jednocześnie dzień radości i ogromnej odpowiedzialności za przyszłość. Powierzono nam, mieszkańcom miast i wsi ogromną odpowiedzialność za Polskę. Uczestnicząc w demokratycznych procedurach możemy kształtować wspólny los narodu. Mamy szansę zapracować na wdzięczność przyszłych pokoleń; tak, jak na tę wdzięczność zasłużyli ludzie, kształtujący rozwój II Rzeczpospolitej.

       Następnie głos zabrał Poseł na Sejm RP Grzegorz Woźniak, który podziękował uczniom za przygotowany montaż słowno-muzyczny, a mieszkańcom za tak liczne przybycie. Podkreślił także znaczenie słów Ojczyzna - Patriotyzm - Miłość.

       W dalszej części uroczystości poszczególne delegacje złożyły wiązanki kwiatów. Na zakończenie uroczystości wszyscy uroczyście odśpiewali „Pieśń Legionów”. Po uroczystości zainteresowani mieli możliwość zwiedzania wyremontowanego zabytkowego budynku Kościoła.